Τρίτη 29 Απριλίου 2014

Ο τόνος της φωνής στην επικοινωνία με τα παιδιά – Τι ρόλο παίζει;

"Έχετε αναρωτηθεί ποτέ τι ρόλο παίζει ο τόνος της φωνής στο μήνυμα που θέλουμε να μεταφέρουμε στον ακροατή; Έρευνες που έγιναν στο παρελθόν αλλά υποστηρίζονται ακόμα και σήμερα, δείχνουν πως τα μη λεκτικά στοιχεία της επικοινωνίας όπως ο τόνος της φωνής και οι χειρονομίες, περνούν πολύ περισσότερα μηνύματα από τις λέξεις που εκφωνούνται! Πιο συγκεκριμένα έχει βρεθεί πως ο τόνος της φωνής ευθύνεται για το 35-40% του μηνύματος που στέλνουμε στους άλλους!"
Για περισσότερες πληροφορίες πατήστε εδώ

Σάββατο 19 Απριλίου 2014

ΦΩΣ ΣΤΟΥΣ ΜΥΛΟΥΣ ΤΟΥ ΚΙΟΝΙΟΥ ΙΘΑΚΗΣ

Ένα όνειρο πολλών χρόνων έγινε πραγματικότητα. Ένας δωρητής, ο Προοδευτικός Όμιλος του Χωριού και η εθελοντική εργασία πολλών συγχωριανών μας βοήθησαν στην πραγματοποίηση του ονείρου. Δείτε κάποιες χαρακτηριστικές φωτογραφίες:
Φωτογράφηση: Γιώργος Καραντζής (Σπαβέντο)

Παρασκευή 11 Απριλίου 2014

Ο κλάδος των εκπαιδευτικών σε αδιέξοδο ;


Είναι ηλίου φαεινότερο ότι αυτόν τον καιρό μέσα στους κόλπους της εκπαίδευσης επικρατεί ένας αναβρασμός, μια ανησυχία, μια αντιπαράθεση μεταξύ Υπουργείου Παιδείας και συνδικαλιστικών οργανώσεων των εκπαιδευτικών αλλά και μεταξύ των στελεχών της εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών και η αιτία αυτής της κατάστασης είναι το πολυσυζητημένο, εδώ και αρκετά χρόνια, θέμα της αξιολόγησης.
Η κατάσταση έχει οξυνθεί έτι περισσότερο εξαιτίας των δυσάρεστων οικονομικών καταστάσεων που βιώνουν οι πολίτες αυτής της Χώρας (ανεργία, κινητικότητα και διαθεσιμότητα δημοσίων υπαλλήλων κτλ.), γεγονός που δημιουργεί άγχος, υποψίες και ανασφάλεια όχι μόνο στους εκπαιδευτικούς αλλά και σε όλες τις τάξεις των δημοσίων υπαλλήλων.
Ως εκπαιδευτικός, που έχω βιώσει κατά το παρελθόν την επιθεώρηση (αξιολόγηση) από τους επιθεωρητές και την ύπαρξη τριών ειδών πινάκων προαγωγής (κατά αρχαιότητα, κατ’ εκλογή και κατά απόλυτη εκλογή, δηλαδή ύπαρξη ποσόστωσης με το σημερινό λεξιλόγιο), αντιμετωπίζω με μεγαλύτερη ψυχραιμία το θέμα της αξιολόγησης σε σχέση με τους νέους εκπαιδευτικούς που δεν έχουν γευτεί τον «έλεγχο» από τους προϊσταμένους τους.
Είναι γεγονός ότι περάσαμε - από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 - από τη μεγάλη αυστηρότητα στην πλήρη «ελευθερία» και στο «ανεξέλεγκτο». Όμως, είναι περίτρανα αποδεδειγμένο ότι το σύστημα συνήθως στο τέλος ισορροπεί. Έτσι, θεωρώ ότι θα συμβεί και τώρα, γιατί επιβάλλεται και η Χώρα μας να θεσπίσει ένα σύστημα αξιολόγησης στην εκπαίδευση, όπως συμβαίνει σε κάθε προηγμένο κράτος του κόσμου. Πρέπει στο σημείο αυτό να αναφέρω ότι σε μια επιστημονική συνάντηση που παρευρέθηκα στην Αθήνα στο τέλος της δεκαετίας του 1990, στην οποία συμμετείχαν Σύμβουλοι Παιδαγωγικών Ινστιτούτων από όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των ΗΠΑ και του Καναδά, πληροφορήθηκα ότι η Χώρα μας και κάτι τριτοκοσμικές χώρες δεν είχαν ένα σύστημα αξιολόγησης στην εκπαίδευση. Δε φαντάζεστε  πόσο άσχημα αισθάνθηκα!

Δευτέρα 7 Απριλίου 2014

Έκθεση στο κτίριο Φουκώ Παν/μίου Πατρών «Η Γη από ψηλά»




Συνεχίζεται μέχρι τις 25/4/2014 στο κτίριο Φουκώ-ΜΕΤ ΠΠ η  Έκθεση «Η Γη από ψηλά»  που ξεκίνησε στις 27/3/2014.   
Συνδιοργανώνεται από το Μουσείο Επιστημών και Τεχνολογίας, το Τμήμα Γεωλογίας ΠΠ και το Γαλλικό Ινστιτούτο Πάτρας.  Η έκθεση είχε φιλοξενηθεί στο Ευγενίδιο Ίδρυμα στην Αθήνα το προηγούμενο διάστημα. Πραγματοποιείται στο πλαίσιο του γαλλο-ελληνικού φεστιβάλ «Γεωσυναντήσεις», του προγράμματος Ελλάς Γαλλία Συμμαχία 2014. Σχεδιάστηκε από τον γαλλικό οργανισμό προώθησης επιστημονικού πολιτισμού Centre Sciences
Η έκθεση δίνει τη δυνατότητα να ανακαλύψουμε με διαδραστικό τρόπο και πειράματα τη συμβολή της δορυφορικής απεικόνισης στην κατανόηση και στην πρόβλεψη των φυσικών φαινομένων. Ο επισκέπτης πειραματίζεται, ρίχνοντας μια διαστημική ματιά στον πλανήτη, κατανοεί τη συμβολή της διαστημικής τεχνολογίας στη γνώση της Γης και της γεωφυσικής, στην παρατήρηση του κλίματος και στην κατανόηση των κλιματικών αλλαγών, στην παρατήρηση των περιβαλλοντικών μεταβολών και των κλιματικών καταστροφών, στην παρατήρηση των ακτογραμμών, καθώς και σε τομείς όπως, η χρήση γης ή η γεωργία μέσω δορυφόρου.
Στο πλαίσιο της έκθεσης πραγματοποιούνται εκπαιδευτικές δράσεις για σχολικές ομάδες με τη συμβολή μεταπτυχιακών φοιτητών του Τμήματος Γεωλογίας. 
Είσοδος στην έκθεση και συμμετοχή στις Εκπαιδευτικές Δράσεις είναι δωρεάν.
Το κτίριο Φουκώ-ΜΕΤ είναι προσβάσιμο σε άτομα με κινητικά προβλήματα. Ώρες επισκέψεων εργάσιμες ημέρες για Π Π Δευτέρα έως Παρασκευή 9.00-13.30.
Για περισσότερες πληροφορίες:

Σάββατο 5 Απριλίου 2014

ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ... ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΤΗ


Θυμάμαι, όταν υπηρετούσα ως δάσκαλος στο Δημοτικό Σχολείο της Ιθάκης, έκανα παρέα με έναν συνάδελφο, που εκείνη τη χρονιά είχε τοποθετηθεί ως νεοδιόριστος Φυσικός στο Γυμνάσιο και το Λύκειο της Ιθάκης. Συναντιόμαστε τα χειμωνιάτικα βράδια, σχεδόν καθημερινά, στη πλατεία περιμένοντας το πλοίο να μας φέρει τα νέα από την πρωτεύουσα, να αγοράσουμε, δηλαδή, την εφημερίδα μας και να πάρει ο καθένας το δρόμο για το σπίτι του, γιατί η χειμωνιάτικη υγρασία δε μας άφηνε πολλά περιθώρια επιλογών.
Για ένα διάστημα τον είχα χάσει από την καθιερωμένη συνάντηση της πλατείας. Κάποια μέρα που τον συνάντησα τυχαία στο δρόμο, τον ρώτησα:
-   Σε έχασα, πού βρίσκεσαι;
-  Διαβάζω, μου λέει, διαβάζω γιατί εγώ σπούδασα Φυσικός στη Γερμανία και για να ξέρεις, για τους Γερμανούς θεωρούμαι Φυσικός για τα εργοστάσια. Εδώ με διόρισαν ως δάσκαλο στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Αν ήθελα, συνέχισε, να γίνω καθηγητής, έπρεπε να παρακολουθήσω, μετά την κατάρτισή μου στο αντικείμενο της ειδικότητάς μου, μαθήματα παιδαγωγικής, ψυχολογίας και διδακτικής.
Ο λόγος του με προβλημάτισε έντονα και απομακρυνόμενος από το σημείο της συνάντησής μας διερωτήθηκα: Μα κι εγώ που σπούδασα Μαθηματικός και ο άλλος που σπούδασε Φιλόλογος είμαστε κατάλληλα εκπαιδευμένοι να γίνουμε δάσκαλοι των παιδιών του Γυμνασίου και του Λυκείου; Φυσικά, ΟΧΙ, γιατί στη σημερινή εποχή ο σύγχρονος εκπαιδευτικός δεν πρέπει να γνωρίζει μόνο το γνωστικό του αντικείμενο, αλλά να γνωρίζει και «ΠΩΣ» θα το διδάξει και πρωτίστως και κυρίως να ΓΝΩΡΊΖΕΙ και ΑΥΤΌΝ που θα διδάξει. Να γνωρίζει τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντά του, τις ανησυχίες του, τον τρόπο του σκέφτεται, που μιλά, που αντιλαμβάνεται, που θυμάται, που επικοινωνεί, που μαθαίνει.
Κάποιοι, πολέμιοι ίσως του θεσμού του σχολείου, ισχυρίζονται ότι αν ο εκπαιδευτικός παραμείνει μόνο ως πηγή παροχής γνώσης, κινδυνεύει στο άμεσο μέλλον να χάσει τη δουλειά του και το σχολείο να απαξιωθεί. Σαν απάντηση σ’ αυτόν τον ισχυρισμό ο εκπαιδευτικός πρέπει να προβάλει τον παιδαγωγικό του ρόλο, που τον καταξιώνει στους μαθητές του και στην κοινωνία γενικότερα. Δηλαδή, να αγαπήσει το μαθητή, να τον ενθαρρύνει, να αναδείξει τα θετικά στοιχεία της προσωπικότητάς του, να τον διδάξει με το παράδειγμά του, να εμφυσήσει σ’ αυτόν ήθος και αξίες  και τέλος να τον βοηθήσει να «μάθει πώς να μαθαίνει».
Όλα αυτά τα προσόντα τα έχει ο σημερινός εκπαιδευτικός της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης; Ναι, αρκετοί θα έλεγαν τα έχουν. Τα έχουν όχι γιατί εκπαιδεύτηκαν να τα αποκτήσουν, αλλά γιατί κατέβαλαν μεγάλη προσπάθεια, διάβασαν και έχουν ενστερνισθεί ότι το επάγγελμα του εκπαιδευτικού δεν είναι μόνο λειτούργημα αλλά είναι και ΙΔΕΑ. Σε όλους αυτούς τους συναδέλφους της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης «τους βγάζω το καπέλο», τους συγχαίρω, γιατί μόνοι τους χωρίς ιδιαίτερες παιδαγωγικές σπουδές αγωνίζονται να κρατήσουν το μαθητή στο σχολείο, να τον αγκαλιάσουν, να τον ενθαρρύνουν, να επικοινωνήσουν μαζί του και να μιλήσουν στην ψυχή του.
Μπορεί όμως το σεβαστό Υπουργείο Παιδείας, ο υπεύθυνος φορέας της εκπαίδευσης των παιδιών, να αφήνει τα πράγματα στην τύχη τους; Στην Πατρίδα μας στα χαρτιά όλα λειτουργούν καλά και τούτο το λέω γιατί το ΥΠΕΠΘ έχει ψηφίσει εδώ και κάτι χρόνια το σχετικό νόμο που προβλέπει την παιδαγωγική κατάρτιση των καθηγητών, πλην όμως ουδέποτε εφαρμόστηκε! Δυστυχώς, ο καθηγητής με τις 40-50 διδακτικές ώρες εισαγωγικής επιμόρφωσης ως παιδαγωγικό εφόδιο έρχεται να διδάξει στο σχολείο.
     Είναι καιρός πλέον να γίνει κάτι. Όπως, και οι εκπαιδευτικοί του δημοτικού σχολείου σπουδάζουν στα παιδαγωγικά τμήματα των πανεπιστημίων μας να γίνουν ΔΑΣΚΑΛΟΙ, έτσι και οι καθηγητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης πέρα από τις βασικές σπουδές του γνωστικού τους αντικειμένου πρέπει να αποκτήσουν και τις θεωρητικές και πρακτικές γνώσεις των Επιστημών της Αγωγής (Παιδαγωγικά, Ψυχολογία, Διδακτική κτλ.), γιατί μόνο τότε θα ελπίζουμε ότι θα ξημερώσει ένα καλύτερο αύριο για την εκπαίδευση. Είναι πλέον καιρός…ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ δεν πρέπει να είναι μόνο για το μάθημα ... αλλά και για το ΜΑΘΗΤΗ.