Από τα παιδικά χρόνια !!!

Θύμισες και νοσταλγία

Στίχοι: Θόδωρος Θανόπουλος

Μουσική- Ερμηνεία: Φώτης Κοκκότης

 

Η διδασκαλία και η μάθηση πρέπει να δημιουργούν χαρά

Η Ρίτα Πίρσον, δασκάλα επί 40 χρόνια, άκουσε κάποτε μια συνάδελφο να λέει: «Δεν με πληρώνουν για να συμπαθώ τα παιδιά». Η απάντησή της ήταν πως «τα παιδιά δεν μαθαίνουν από ανθρώπους που δεν συμπαθούν.» Μια έντονη παρακίνηση προς τους δασκάλους να πιστέψουν στους μαθητές τους και να επικοινωνήσουν μαζί τους σε ένα αληθινό, ανθρώπινο και προσωπικό επίπεδο.

Παρακολουθήστε το Video

Οι Δάσκαλοι των Ολοήμερων Σχολείων

Και ενώ εφέτος δεν είχαμε κανένα μόνιμο διορισμό στα σχολεία της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης παρά μόνο 2000 διορισμούς προσωρινών αναπληρωτών εκπαιδευτικών, το Υ.ΠΑΙ.Θ. διορίζει 1000 δασκάλους από τα κονδύλια του ΕΣΠΑ για να καλύψουν τις ανάγκες των ολοημέρων σχολείων.

Οι δάσκαλοι αυτοί (αν οι πληροφορίες μου είναι σωστές) έχουν πλήρες ωράριο και αποδοχές ίσες με αυτές των κανονικών αναπληρωτών. Όμως, όπως μαθαίνω, οι δάσκαλοι αυτοί εργάζονται το πολύ 3 ώρες Χ 5 ημέρες = 15 ώρες την εβδομάδα στο ολοήμερο πρόγραμμα και δεν «επιτρέπεται», λέει, να καλύπτουν κενά του πρωινού προγράμματος.

Αν αυτά αληθεύουν, τότε βρισκόμαστε μπροστά σε παράλογες αποφάσεις. Θεωρώ όμως ότι δεν πρέπει να είναι έτσι τα πράγματα. Οι εκπαιδευτικοί αυτοί πρέπει να βρίσκονται τουλάχιστον άλλες 2 ώρες την ημέρα στο σχολείο, προκειμένου να συνεργάζονται με τους δασκάλους των πρωινών τμημάτων.

Σε τι συνίσταται όμως αυτή η συνεργασία; Εκτός από την τυπική ενημέρωση για τις εργασίες που θα έχουν οι μαθητές για το σπίτι, αλλά και για τις επιδόσεις και τις αδυναμίες τους, θεωρώ ότι οι διευθυντές των σχολείων πρέπει να εμπλέξουν τους εκπαιδευτικούς αυτούς και με εργασία που θα βοηθήσει τους «αδύναμους» μαθητές του ολοήμερου τμήματος να αναπληρώσουν τις ελλείψεις τους.  Μπορούν με άλλα λόγια στις δύο (2) τελευταίες ώρες να ασχοληθούν με την ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ενισχυτική διδασκαλία κάποιων μαθητών του ολοήμερου τμήματος. Με αυτόν τον τρόπον, νομίζω, ότι και το ωράριό τους θα συμπληρώσουν και ουσιαστική βοήθεια στον γνωστικό τομέα αυτών των μαθητών θα προσφέρουν.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΑΣ «ΠΑΡΑΝΟΜΟΥΜΕ» ΚΑΙ ΛΙΓΑΚΙ.  

Αξιοκρατία !!!

ΣΧΟΛΙΟ: Αιώνες πριν, ο Ισοκράτης ανέφερε: «Σύμφωνα με την αξία του πρέπει να πράττει και να τιμάται ο κάθε άνθρωπος». Και ο φίλος μου, Θόδωρος Θανόπουλος, μαζί με τα παρακάτω λόγια του, μου στέλνει και ένα video που τραγουδά ο Β. Παπακωνσταντίνου, σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη τους στίχους του Γεωργίου Δροσίνη: «Δε θέλω του κισσού πλάνο ψήλωμα σε ξένα αναστηλώματα δεμένο, ας είμαι ένα καλάμι ένα χαμόδεντρο, μα όσο αναβαίνω μόνος να ανεβαίνω …»

Φίλε Γιάννη

Στου ωραίου τούτου δειλινού το χάζεμα, και στο "περνοδιάβαινε" μέσα από το ιντερνέτ... απάγκιασα στο παρακάτω βίντεο, αφιερωμένο στην αξιοκρατία, που λίγοι υποστηρίξαμε και πάρα πολλοί πολεμήσανε!!!

Φιλικά

Θόδωρος

Πρέπει οι γονείς να είναι τόσο αγχωτικοί με τα παιδιά;

 Σε αντίθεση με τα προηγούμενα χρόνια, που οι γονείς αφήναν τα παιδιά να χαρούν ανέμελα την παιδική τους ηλικία, στις μέρες μας οι γονείς μοιάζουν να επιδίδονται σε έναν αγώνα δρόμου, για να διδάξουν όσα περισσότερα μπορούν στα παιδιά τους από πολύ μικρά. Είναι αλήθεια ότι οι εποχές και οι απαιτήσεις έχουν αλλάξει. Οι γονείς οφείλουν να προσφέρουν ερεθίσματα και εμπειρίες στα παιδιά τους και να τα βοηθούν να μαθαίνουν συνεχώς καινούρια πράγματα Όμως, μήπως κάπου μέσα σε όλα αυτά έχει χαθεί το μέτρο;>>>. 4χρονα που μαθαίνουν αγγλικά, 5χρονα που τρέχουν τα απογεύματα από τη μια δραστηριότητα στην άλλη, γονείς που προσπαθούν να μάθουν στο παιδί τους να γράφει πριν καλά-καλά μάθει να κρατά το μολύβι και αγχώνονται όταν εκείνο δεν τα καταφέρνει. Μήπως κάτι δεν πάει καλά με αυτήν την εικόνα; Μήπως τελικά η κοινωνία μας έχει γίνει τόσο ανταγωνιστική, που το έχουμε περάσει και στα παιδιά μας; Κάθε παιδί μεγαλώνει και μαθαίνει στο δικό του χρόνο και η παιδική ηλικία δεν θα πρέπει να είναι ένας αγώνας, αλλά ένα ταξίδι που το παιδί θα απολαμβάνει. Αν το μικρό σας δεν δείχνει κανένα ενδιαφέρον να μάθει τους αριθμούς ή τα χρώματα, μην το πιέζετε. Θα τα μάθει σε μια ανύποπτη στιγμή, όταν θα προσπαθεί να βάλει στη σειρά τρία αυτοκινητάκια ή όταν μυρίσει ένα κόκκινο τριαντάφυλλο. Δεν πειράζει αν το συνομήλικο ξαδερφάκι του τα ξέρει ήδη. Τα μικρά παιδιά πρέπει κυρίως να παίζουν, αφού το παιχνίδι είναι το σπουδαιότερο εργαλείο μάθησης. Πρέπει να ενθαρρύνονται να χρησιμοποιούν την φαντασία τους, να κάνουν χαζομάρες, να φτιάχνουν φανταστικές ιστορίες και να γελάνε. Ή απλά να είναι παιδιά.

ΠΗΓΗ

http://ipaideia.gr/prepei-oi-goneis-na-einai-toso-agxotikoi-me-ta-paidia.138f6c233d3c85ee441cf3dd1e86fef7.html