Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2012

Η εποπτεία στο σχολείο



Είναι προφανές ότι η εποπτεία βοηθά σημαντικά το άτομο να κωδικοποιήσει τις πληροφορίες που προσλαμβάνει, έτσι ώστε να γίνουν περισσότερο κατανοητές και φυσικά λιγότερο αφηρημένες (Καραντζής, 2004).
Παρατηρώντας το παρακάτω διάγραμμα (Κανάκης, 1999, σελ. 14) διαπιστώνει κανείς ότι όσο μεταβαίνει το άτομο από την ενασχόληση με πραγματικά αντικείμενα προς τα ολιγότερο πραγματικά (τα σύμβολα) ο βαθμός της εποπτείας μειώνεται και αυξάνεται ο βαθμός της αφαίρεσης, δηλαδή της νοητικής προσπάθειας του ατόμου να κατανοήσει κάποιες έννοιες.  Εξ αυτού συνεπάγεται ότι η εποπτεία με πραγματικά αντικείμενα είναι η καλύτερη και η περισσότερο ενδεδειγμένη μέθοδος διδασκαλίας για τους μαθητές του δημοτικού σχολείου (ο μαθητής κατά τον Piaget βρίσκεται στην ηλικία αυτή στο στάδιο των συγκεκριμένων εννοιών).
Πολύ σωστά λοιπόν το νομοθετικό πλαίσιο της λειτουργίας του δημοτικού σχολείου προβλέπει οκτώ (8) διδακτικές επισκέψεις (το σχολικό έτος) των μαθητών περιορίζοντας τις συνήθεις «εκδρομές» στο ελάχιστο. Τι γίνεται όμως, όταν η μετάβαση των μαθητών π.χ. σε ένα μουσείο είναι δύσκολη; Τη λύση δίνουν οι διάφορες μουσειοσκευές.   
Στο ιστολόγιο του αγαπητού Σχολικού Συμβούλου κ. Νίκου Μάνεση μπορεί κανείς να βρει τις ηλεκτρονικές διευθύνσεις των μουσείων και να παραγγείλει τις μουσειοσκευές που επιθυμεί. Αντιγράφω λοιπόν αυτές τις διευθύνσεις για δική σας ευκολία.
 

ΠΗΓΕΣ:
ΚΑΝΑΚΗΣ, Ι. (1999). Διδασκαλία και μάθηση με σύγχρονα μέσα διδασκαλίας. Αθήνα: Εκδόσεις Γρηγόρη.
ΚΑΡΑΝΤΖΗΣ, Ι. (2004). Εφαρμογές βασικών αρχών της μάθησης στην εκπαίδευση. Αθήνα: Gutenberg.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου